Warszawa dnia 17.11.2011r

Barbara Popławska        .
ul.
Bełska 14 m. 17
02-638 Warszawa


Do wiadomości:
 
PARLAMENT EUROPEJSKI:
- Przewodniczący: Pan Jerzy Buzek ( president@europarl.europa.eu ) 
- Komisja Wolności Obywatelskich,Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych( liebe-sekretariat@europarl.europa.eu
- Komisja Praw Człowieka ( droi-sekretariat@europarl.europa.eu
- Komisja Prawa ( juri-sekretariat@europarl.europa.eu )
-Rzecznik Praw Obywatelskich: Pan Nikiforos Diamandouros
oraz
RP:
PAN PREZYDENT RP
PAN PREMIER RP
PAN MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI RP 
RZECZNIK DYSCYPLINARNY Sędziów
Pan Sędzia Marek Hibner
Komisja Sejmowa Sprawiedliwości i Praw Człowieka

Rzecznik Praw Obywatelskich

   
                                                                                                                                             
Szanowny Pan
                                                                                                                       Andrzej Seremet
                                                                                                                       Prokuraror Generalny
Rzeczypospolitej Polskiej
ul. Barska 28/30
02-315 Warszawa


Z A W I A D O M I E N I E
o podejrzeniu popełnienia przestępstwa

przez : Sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie Ewę Zalewską
           Sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie Ewę Śniegocką
           Sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie Ewę Klimowicz – Przygódzką
polegającego na :
1. poświadczeniu nieprawdy, co stanowi przestępstwo opisane w Art. 271 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku Kodeks Karny – zagrożone karą pozbawienia wolności od 3miesięcy do 5 lat
2. przekroczeniu uprawnień i działaniu na moją szkodę i na szkodę interesu publicznego, co stanowi przestępstwo opisane w Art. 231 § 1 w/w ustawy Kodeks Karny – zagrożone karą pozbawienia wolności do lat 3, w związku z poświadczeniem nieprawdy opisanym w pkt. 1
3. nie dopełnieniu obowiązków i działaniu na moją szkodę i na szkodę interesu publicznego, co stanowi przestępstwo opisane w Art. 231 § 1 w/w ustawy Kodeks Karny w związku z Art. 271 § 1 tejże ustawy
4. naruszeniu porządku Konstytucyjnego tj. Art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu – sędziowie podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom, w związku z naruszeniem porządku prawnego w stopniu pozbawiającym mnie możności obrony swych praw, co stanowi przestępstwo nadużycia władzy opisane w Art. 231 § 1 w/w ustawy Kodeks Karny.

U Z A S A D N I E N I E

Ad. Pkt. 1
Wyżej wymienieni sędziowie rozpoznając na jawnej rozprawie w dniu 27 maja 2011 roku sygn. akt VI ACa 1465/10 moją skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2006 roku – sygn. VI ACa 93/06 poświadczyli nieprawdę,że stawający w imieniu pozwanej SBM„Politechnika”z siedzibą przy ul. Etiudy Rewolucyjnej 48 w Warszawie adwokat Marcin Smoczyński jest ustanowiony w sprawie, w sytucji gdy adwokat Marcin Smoczyński żadnym pełnomocnictwem ustanawiającym jego pełnomocnikiem SBM „Politechnika” w sprawie nie legitymował się w dacie rozprawy tj. w dniu 27.05.2011r.
DOWODY :
obecna na rozprawie publiczność, która do tego wezwana będąc fakt nie legitymowania się pełnomocnictwem potwierdzi- protokół z rozprawy który nie odnotowuje złożenia pełnomocnictwa-brak pełnomocnictwa w aktach sprawy.
REASUMUJĄC
Fakt, że adwokat Marcin Smoczyński nie użył pełnomocnictwa, wynika z przepisów obowiązującego prawa w dacie 27 maja 2011 roku tj. :
ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo Spółdzielcze, która w Art. 36 § 1 stanowi cyt.:
„Walne zgromadzenie jest najwyższym organem spółdzielni”, a w Art. 37 § 1 stanowi cyt.:
„Statut może postanowić, że jeżeli ilość członków przekroczy liczbę w nim określoną, walne zgromadzenie członków zostaje zastąpione przez zebranie przedstawicieli” przepisu szczególnego jakim jest ustawa z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych w brzmieniu Art. 8³ ust. 1 cyt. „Walne zgromadzenie spółdzielni mieszkaniowej nie może być zastąpione przez zebranie przedstawicieli” w rozumieniu którego zgodnie z zasadą „lex specialis derogat legi generali” przepis Art. 37 ustawy Prawo Spółdzielcze nie ma zastosowania do spółdzielni mieszkaniowych, co oznacza że w tych spółdzielniach może wyłącznie funkcjonować walne zgromadzenie oraz z faktu, że SBM „Politechnika” działa po dacie 31 lipca 2007 roku tj. dacie wejścia w życie zapisu Art. 8³ przez zebranie przedstawicieli zamiast przez Walne Zgromadzenie,ponieważ bezspornym jest,że udzielone pełnomocnictwo byłoby pełnomocnictwem udzielonym przez osoby nieuprawnione do działania w imieniu i na rzecz SBM „Politechnika” gdyż działające z mandatu zebrania przedstawicieli nie będącego organem przewidzianym w przepisach obowiązującego prawa.
A to oznacza, że udzielone pełnomocnictwo byłoby dokumentem fałszywym, którego podrobienie przy użyciu pieczątek i symboli SBM „Politechnika”, jak również użycie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5 (Art. 270 § 1 Kodeksu Karnego), a tego adwokat Marcin Smoczyński, ze zrozumiałych względów, wolał uniknąć i czemu absolutnie dziwić się nie można.
KONKLUZJA
Sąd w osobach SSA wyżej wskazanych „wziął na siebie” udział adwokata Marcina Smoczyńskiego w rozprawie – potwierdzając nieprawdę – za podstawę przyjmując zapis Art. 180 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu cyt. „ Sędziowe są nieusuwalni”.

Ad. Pkt. 2
Dopuszczenie do udziału w rozprawie osoby nieuprawnionej jaką był adwokat Marcin Smoczyński – vide pkt. 1 – wyczerpuje znamiona opisanego przeze mnie przestępstwa skutkiem, którego moja szkoda jest ewidentna, również w postaci obciążenia mnie kosztami zastępstwa procesowego w kwocie 1800,- złotych na rzecz osoby nieuprawnionej – SBM „Politechnika” działającej przez organ nie przewidziany w przepisach obowiązującego prawa tj. zebranie przedstawicieli.
Inną sprawą jest świadomy udział adwokata Marcina Smoczyńskiego w rozprawie przy braku uprawnień w celu uzyskania korzyści majątkowej, co polecam szczególnej uwadze Prokuratora Generalnego, ponieważ zachowanie takie nosi znamiona przestępstwa, również przestępstwa przeciwko wymiarowi sprawiedliwości i na pewno podważa zaufanie obywateli do tzw. zawodów zaufania publicznego.

Ad. Pkt. 3
Sąd w osobach SSA wyżej wskazanych rozpoznając w dniu 27 maja 2011 roku moją skargę vide pkt. 1 – zarządził przerwę w rozprawie, która trwała ok. 15 minut. Po przerwie Sąd wydał postanowienie w przedmiocie przyjęcia mojej skargi do rozpoznania, które co do istoty brzmiało następująco : Sąd postanowił przyjąć skargę powódki Barbary Popławskiei do rozpoznania uznając skargę za uzasadnioną. Sąd odracza ogłoszenie wyroku do dnia 10 czerwca 2011 roku,godzina 13(15), sala nr 2.
Ponieważ protokół z rozprawy nie zawiera zapisu w przedmiocie zarządzenia przerwy, jak również nie zawiera zapisu w przedmiocie wydania postanowienia o przyjęciu mojej skargi do rozpoznania niespornym jest, że SSA Ewa Zalewska, Ewa Śniegocka, Ewa Klimowicz-Przygódzka nadużyły władzy dokonując fałszerstwa intelektualnego, co wyczerpuje znamiona przestępstw opisanych w Art. 231 § 1 i Art. 271 § 1 Kodeksu Karnego.
DOWÓD :
- obecna na rozprawie publiczność, która wezwana do tego będąc fakt zarządzenia przerwy w rozprawie i fakt wydania po przerwie postanowienia w przedmiocie przyjęcia skargi do rozpoznania z wyznaczeniem terminu ogłoszenia wyroku bez wątpienia potwierdzi.

Ad. Pkt. 4
W dniu 10 czerwca 2011 roku Sąd w osobie SSA Przewodniczącej Ewy Zalewskiej ogłosił postanowienie o odrzuceniu mojej skargi pouczając mnie o przysługujących środkach zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego. Również doręczając mnie w dniu 17 sierpnia 2011 roku odpis postanowienia z dnia 10 czerwca 2011 roku wraz z uzasadnieniem Sąd pouczył mnie o możliwości wniesienia skargi kasacyjnej.
Natomiast ustawa z dnia 17 listopada 1964 roku Kodeks Postępowania Cywilnego przewiduje zażalenie jako środek zaskarżenia postanowienia o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania .
Świadome wskazanie niewłaściwego środka zaskarżenia w celu uniemożliwienia mnie prawnie skutecznego wyeliminowania z obrotu prawnego postanowienia z dnia 10 czerwca 2011 roku jest pozbawieniem mnie możności obrony swych praw z rażącym naruszeniem obowiązującego porządku prawnego z konsekwencją w postaci naruszenia porządku Konstytucyjnego i wyczerpuje znamiona przestępstwa nadużycia władzy opisanego w Art. 231 § 1 ustawy Kodeks Karny.

Wnoszę o ściganie sprawców, w imię demokratycznego państwa prawnego jakim mieni się RZECZPOSPOLITA POLSKA, również w Unii Europejskiej której jest członkiem.

Z poważaniem
Barbara Popławska