Toruń 15.08.2011r
Skarżący i powiadamiający
Zaremba Andrzej
ul. Szarych Szeregów 4b/25
87-100 Toruń
oraz inni członkowie spółdzielni z całej Polski
PAN PREZYDENT RP
PAN PREMIER RP
PAN PROKURATOR RP
PAN MINISTER SPRAWIEDLIWOŚCI RP
PANI RZECZNIK PRAW OBYWATELSKICH
HELSIŃSKA FUNDACJA PRAW CZŁOWIEKA
SKARGA Z POWIADOMIENIEM O UZASADNIONYM PODEJRZENIU ZAMACHU NA PRAWORZĄDNE PAŃSTWO POLSKIE
Powołując się na art. 63 oraz 80 konstytucja w związku z art. 5 oraz 8 konstytucja wnosimy skargę na bezprawne działania Sądów Rzeczpospolitej w tym Sądu Najwyższego prosząc o ochronę Państwa Polskiego poprzez zapewnienie wykonalności ustaw i możliwości realizacji praw zagwarantowanych w konstytucji.
Wnosimy o bezzwłoczne podjęcie działań przez Rzecznika Praw Obywatelskich w związku z pozbawianiem obywateli prawa do sądu zagwarantowanego art. 45 konstytucja oraz równego traktowania zagwarantowanego art. 32 konstytucja poprzez:
Wystąpienie z wnioskiem do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały siedmiu sędziów mającej na celu wyjaśnienie przepisów prawnych art. 9 ustawy zmieniającej ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych Dziennik Ustaw z 2007 r. Nr 125 poz. 873 których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie
Wnosimy do Prokuratora Generalnego Rzeczpospolitej o bezzwłoczne podjęcie wszelkich działań do jakich zobowiązuje go art. 2 ustawy o prokuraturze w tym wykorzystanie uprawnień jakie daje mu art. 60 §2. ustawy o Sądzie Najwyższym, w związku z sytuacją opisaną poniżej bowiem liczne wyroki Sądów Okręgowych, Apelacyjnych oraz Sądu Najwyższego skrajnie sprzeczne z prawem Rzeczpospolitej w drastyczny sposób naruszają porządek prawny w państwie w tym także pozbawiają nas NIEZBYWALNEGO prawa do sądu
Żywimy ogromną nadzieję, że do działań tych przyłączy się Pan Prezydent i Pan Premier.
UZASADNIENIE
Z dniem 31 lipca 2007 weszła w życie ustawa z dnia 14 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw Dziennik Ustaw z 2007 r. Nr 125 poz. 873
Wprowadzono nią między innymi następujące zmiany:
Ustęp 1 art. 83 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych przyjął brzmienie
Art. 83. 1. „Walne zgromadzenie spółdzielni mieszkaniowej nie może być zastąpione przez zebranie przedstawicieli, jednakże, jeżeli statut tak stanowi, w przypadku gdy liczba członków spółdzielni mieszkaniowej przekroczy 500, walne zgromadzenie może być podzielone na części. Rada nadzorcza ustala zasady zaliczania członków do poszczególnych części walnego zgromadzenia z tym, że nie można zaliczyć członków uprawnionych do lokali znajdujących się w obrębie jednej nieruchomości do różnych części walnego zgromadzenia.”
Jednocześnie ustawodawca art. 9 ustawy zmieniającej ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych zobowiązał spółdzielnie do zmiany statutów by były one zgodne z obowiązującym prawem określając ostateczny termin dokonania tych zmian dzień 30 listopada 2007 roku oraz zgłoszenia tego faktu do Krajowego Rejestru Sądowego nie później niż do dnia 30 grudnia 2007r.
Olbrzymia część spółdzielni mieszkaniowych nie wykonała nakazu ustawowego i nawet po czterech latach od wejścia w życie ustawy działają na starych zasadach, sprzecznych z art. 83 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych zastępując legalny najwyższy organ spółdzielni nie istniejącym z mocy prawa organem Zebraniem Przedstawicieli.
Działając w ten sposób zarządy spółdzielni mają niewątpliwie większe możliwości OKRADANIA SWYCH CZŁONKÓW.
Okradani ze swych praw oraz pieniędzy członkowie spółdzielni zwrócili się po ochronę prawną do Sądów Rzeczpospolitej zaskarżając uchwały podjęte przez nie istniejący w świetle prawa organ, w tym uchwały o udzieleniu absolutorium zarządowi spółdzielni jak również uchwały określające najwyższej sumy zobowiązań, jaką spółdzielnia może zaciągnąć. (Nadmieniam iż chodziło tu o wielomilionowe kwoty pożyczek).
Wiele składów sędziowskich orzekało zgodnie z art. 187 konstytucja uznając organ Zebrań Przedstawicieli za nie istniejący w świetle obowiązującego prawa, ( art.8 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w związku z art. 1 ustęp 7 tejże ustawy) ,a zatem nie uprawniony do podejmowania uchwał zastrzeżonych art. 38 ustawy prawo spółdzielcze, do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia.
Przykłady Orzecznictwa wraz z uzasadnieniem załączam:
Sąd Okręgowy w Gdańsku Sygn. akt I C 773/08
Sąd Okręgowy w Gdańsku Sygn. akt I C 895/09
Sąd Okręgowy Warszawa Praga Sygn. akt. IC 727/08
Sąd Okręgowy w Białymstoku Sygn. akt. IC 1100/08
Sąd Okręgowy w Katowicach Sygn. akt. II C 372/09
Sąd Okręgowy w Warszawie Sygn. akt. III C 175/09
Postanowienie SR Warszawa Sygn. akt XII Ns-Rej KRS 17571/09/684
Sąd Apelacyjny Warszawa Sygn. akt. VI A Ca 405/09
Sąd Apelacyjny z Gdańska Sygn. akt. I A Ca 1299/08
Sąd Apelacyjny w Białymstoku Sygn. akt. A Ca 629/08
Są także dwie odrębne opinie prawne na ten temat Biura Analiz Sejmowych które ZAŁĄCZAM:
BAS-WAL 703/08 z dnia 25 marca 2008r dla pana posła Adama Gawędy
BAS-WAL –589/09 z dnia 10 kwietnia 2009r dla pani Poseł Danuty Olejnik
Opierając się na orzecznictwie Sądów Rzeczpospolitej dnia 15 stycznia 2010r Ministerstwo Infrastruktury na swojej stronie internetowej
http://www.mi.gov.pl/2-482be1a920074-1792213-p_1.htm
zamieściło swą opinię w sprawie zastępowania w spółdzielniach mieszkaniowych walnego zgromadzenia zebraniem przedstawicieli.
Treść opinii załączam
Zaczynało być nieciekawie dla osób zarządzających spółdzielniami
Bowiem od kilku lat nie zwoływali walnego zgromadzenia zastępując je organem nieistniejącym z mocy prawa
Ustawa prawo spółdzielcze przewiduje w takim wypadku odpowiedzialność karną stanowiąc:
Art. 267c.
Kto, będąc członkiem organu spółdzielni albo likwidatorem wbrew przepisom ustawy:
4) nie zwołuje walnego zgromadzenia, zebrania przedstawicieli albo zebrań
grup członkowskich poprzedzających zebranie przedstawicieli,
Art. 267a.
Kto, biorąc udział w tworzeniu spółdzielni lub będąc członkiem jej zarządu lub rady albo likwidatorem, działa na jej szkodę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 5 i grzywnie
Pozostała jeszcze kwestia bezprawnie zaciągniętych wielomilionowych pożyczek, kto miałby je spłacać jak członkowie spółdzielni nie zechcą ??
DO TAKIEJ SYTUACJI DOJŚĆ NIE MOGŁO.
Z POMOCĄ ŁAMIĄCYM PRAWO PREZESOM POŚPIESZYŁ SĄD NAJWYŻSZY RZECZPOSPOLITEJ
W swym wyroku z dnia z dnia 8 stycznia 2010 r Sygn. akt IV CSK 310/09 uchyla zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I ACa 1299/08 a w swym uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy ogłosił „ciemnym” spółdzielcom swoją interpretację prawa skrajnie sprzeczną z dotychczasowym orzecznictwem.
WYROK WRAZ Z UZASADNIENIEM ZĄŁĄCZAM
Cytuję z uzasadnienia wyroku SN strona 6
Z przepisu tego ani z art. 83 ust. 1 u.s.m. nie wynika natomiast, wbrew stanowisku Sądu Apelacyjnego, że z dniem 1 stycznia 2008 r. zebranie przedstawicieli pozwanej Spółdzielni przestało istnieć jako jej organ. Takie stanowisko pozostaje w wyraźnej sprzeczności z art. 9 ust. 2 zm. u.s.m. Lege non distinguente przepis ten dotyczy zarówno sytuacji, gdy po dniu 1 stycznia 2008 r. trwało postępowanie przed sądem rejestrowym, jak też sytuacji, która miała miejsce w stanie faktycznym niniejszej sprawy i polegała na podjęciu przez zebranie przedstawicieli uchwały odmawiającej zmiany statutu.”
Przeanalizujmy więc treść art. Prawa
Art. 83 Ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych brzmi
Art. 83. 1. Walne zgromadzenie spółdzielni mieszkaniowej nie może być zastąpione przez zebranie przedstawicieli, jednakże, jeżeli statut tak stanowi, w przypadku gdy liczba członków spółdzielni mieszkaniowej przekroczy 500, walne zgromadzenie może być podzielone na części. Rada nadzorcza ustala zasady zaliczania członków do poszczególnych części walnego zgromadzenia z tym, że nie można zaliczyć członków uprawnionych do lokali znajdujących się w obrębie jednej nieruchomości do różnych części walnego zgromadzenia
Natomiast art. 9 ustawy zmieniającej ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi
Art. 9. 1. Spółdzielnie istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy dokonują zmian swoich statutów nie później niż do dnia 30 listopada 2007 r. Zgłoszenia do Krajowego Rejestru Sądowego tych zmian spółdzielnie dokonują w ciągu 30 dni od dnia podjęcia uchwały, nie później niż do dnia 30 grudnia 2007 r., stosownie do wymagań niniejszej ustawy i w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze.
2. Do czasu zarejestrowania zmian statutów postanowienia dotychczasowych statutów regulujące funkcjonowanie zebrania przedstawicieli pozostają w mocy.
Czyżby Zdaniem Sądu Najwyższego ustawodawca mimo iż ustawa prawo spółdzielcze stanowi
Art. 2 Spółdzielnia prowadzi działalność na podstawie niniejszej ustawy, innych ustaw oraz zarejestrowanego statutu.
Kodeks cywilny stanowi
Art. 38. Osoba prawna działa przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie.
Konstytucja stanowi
Art. 83. Każdy ma obowiązek przestrzegania prawa Rzeczypospolitej Polskiej
przewidział fakt że spółdzielnie i tak nie wykonają nakazu ustawowego i w nagrodę dla tych „dzielnych” uchwalił ust 2 art. 9 ustawy zmieniającej ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych, by mogli na starych wygodniejszych zasadach nadal okradać swych członków.??????!!!!!!
Tą niesamowitą interpretację SN odważę się nazwać herezją prawną, bowiem dla każdego jest oczywistym, że dwa ustępy jednego artykułu prawa, nie można interpretować inaczej jak tylko jako spójną całość, a ustępy w jednym artykule prawa wzajemnie się uzupełniają. Dla każdego obywatela Polski czytającego ten artykuł. prawa jest rzeczą oczywistą, że ustawodawca zezwolił na funkcjonowanie Zebrań Przedstawicieli po 30 grudnia 2007r wyłącznie tym spółdzielniom które w terminie określonym w ust 1 art. 9 tej ustawy dokonały zmian w statucie i zgłosiły je do KRS.
Trudno tu jednakże mówić o pomyłce sądu, bowiem Sąd Najwyższy orzekał w składzie trzyosobowym sędziów o najwyższych kwalifikacjach zawodowych i doświadczeniu, a sędzia sprawozdawca to autorytet w skali kraju – profesor prawa - ekspert prawa spółdzielczego. OBECNIE PRACUJĄCY NAD NOWYM KSZTAŁTEM USTAWY O SPÓŁDZIELNIACH MIESZKANIOWYCH
Mimo, iż Sąd Najwyższy nie uzasadnił nawet swojego twierdzenia o legalności zebrań przedstawicieli, znalazł swoich naśladowców.
ZAŁĄCZAM wyroki z uzasadnieniem Sądów
Sąd Apelacyjny w Gdańsku sygn. akt. I A Ca 219/10
Sąd Apelacyjny w Poznaniu sygn.akt.I A Ca 314/10
Po jakimś czasie linia orzecznictwa Sądów się zmieniła
DOWÓD wyroki wraz z uzasadnieniem załączam
Sąd Apelacyjny w Warszawie sygn. akt VI ACa 1000/10
Sąd Apelacyjny w Warszawie sygn. akt. VI ACa 338/10
Pojawiła się też nowa opinia prawna Biura Analiz Sejmowych BAS-WAL 974/10 z dnia 17 czerwca 2010r sporządzona na potrzeby pana posła Pawła Poncyliusza w której BAS nie podziela stanowiska Sądu Najwyższego Sygn. akt IV CSK 310/09 z dnia 8 stycznia 2010r w sprawie legalności działań Zebrań Przedstawicieli.
ZAŁĄCZAM opinię BAS-WAL 974/10 z dnia 17 czerwca 2011r
W uzasadnieniu swego postanowienia Wa XIII Ns Rej KRS 15675/11/224 z dnia 03.06.2011 r Sędzia SR Dariusz Dąbrowski pisze cytuję:
„Sądowi znany jest pogląd zaprezentowany w orzeczeniu z dnia 8.01.2010roku wydanym w sprawie IV CSK (publ. LEX nr577515), ale nie stanowi on wykładni powszechnie obowiązującej a sąd orzekający w tej sprawie nie podziela poglądu tam wyrażonego”
ZAŁĄCZAM Postanowienie z uzasadnieniem Sądu Rejonowego dla miasta Warszawy XIII Wydział Gospodarczy . KRS sygn. akt. Wa XIII Ns Rej KRS 15675/11/224
Natomiast odmiennie orzekają sądy:
ZAŁĄCZAM wyroki z uzasadnieniem
Sąd Apelacyjny w Warszawie syg.akt. I ACa 783/10
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie syg. akt. I ACa 85/11
W związku z powyższym nasuwa się pytanie. Jak w identycznych sytuacjach w oparciu o te same normy prawne powstają tak skrajne sprzeczne ze sobą wyroki Sądów.
Dnia 3 czerwca 2011r Sąd Najwyższy swym postanowieniem syg. akt. I CSK 729/10 odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Według Sądu Najwyższego w niniejszej sprawie WOBEC TAK SPRZECZNEGO ZE SOBĄ ORZECZNICTWA NIE MA POTRZEBY WYKŁADNI PRZEPISÓW PRAWNYCH.
A WIEC MOŻNA ORZEKAĆ JAK DO TEJ PORY CZYLI JAK SIĘ CHCE
ZAŁĄCZAM postanowienie SN syg.akt . I CSK 729/10
Na czym opierały się Sądy ferując wyroki??, Jak widać nie zawsze na ustawach i konstytucji, czasami przepisy ustaw zastępowano pokrętną interpretacją prawa. Źródłem prawa w Rzeczpospolitej zgodnie z art. 87 konstytucji nie jest Sąd i stanowić go na użytek sprawy nie może. Zgodnie z art. 187 winien być o zawisły od ustaw i konstytucji.
W związku z zaistniałą sytuacją jaką nam spółdzielcom zafundowała władza sądownicza doszło poprzez ZASTRASZENIE do pozbawienia wielomilionowej rzeszy spółdzielców prawa do sądu.
Bowiem, czyż można mówić o możliwości realizowania niezbywalnego prawa do sądu określonego w art. 45 konstytucji, w sytuacji w której wymiar sprawiedliwości sprawowany przez Państwo Polskie orzeka w identycznych sytuacjach w sposób skrajnie odmienny ze sobą ????
Wyrok SN z dnia 9 lipca 2002 r, sygn. III RN 132/2001:
„Nie do pogodzenia z konstytucyjną zasadą państwa prawnego jest rozstrzygnięcie skrajnie odbiegające od innych orzeczeń wydanych w analogicznych stanach faktycznych i prawnych”
Kto z pokrzywdzonych widząc takie orzecznictwo, mając świadomość, że procesy cywilne są bardzo kosztowne (koszty sądowe i zastępstwa procesowego), odważy się domagać się od państwa ochrony prawnej. Wszak koszty postępowania sądowego mogą doprowadzić do ruiny finansowej bądź nawet zagłady biologicznej niejednego z ubogich spółdzielców.
Czy polityką tego państwa jest pozbawianie w ten sposób obywateli prawa do Sądu.???
Wyrokami Sądów Rzeczpospolita, wbrew art. 31 konstytucja, pozbawia spółdzielców prawa zagwarantowanego art. 58 konstytucja do wolności zrzeszania się. Zakazuje się spółdzielcom zrzeszania się na walnych zgromadzeniach, w zamian oferuje się Zebrania Przedstawicieli mimo iż art.58 konstytucja stanowi „zakazane są zrzeszenia, których cel lub działalność są sprzeczne z Konstytucją lub ustawą”. Niewątpliwie takim zakazanym zrzeszeniem się jest Zebranie Przedstawicieli o czym przesądza art. 83 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w związku z art. 1 ust 7 tejże ustawy stanowiąc „Walne Zgromadzenie nie może być zastąpione przez Zebranie Przedstawicieli............”.
Sądy Rzeczpospolitej wbrew art. 31 konstytucja zastraszając swym orzecznictwem, zmuszają rzesze spółdzielców wbrew art. 83 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych do zastąpienia Walnych Zgromadzeń Zebraniami Przedstawicieli, a w związku z tym do rezygnacji z uprawnień do bezpośredniego wpływu na zarządzanie majątkiem spółdzielni który zgodnie z art. 3 ustawy prawo spółdzielcze jest ich prywatną własnością.
Bezprawnymi wyrokami Sądów Rzeczpospolitej członkowie spółdzielni pozbawiani są możliwości sprawowania jakiejkolwiek kontroli oraz wpływu na sposób zarządzania ich prywatnym mieniem którym na podstawie na podstawie art. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych monopolistycznie zarządza spółdzielnia.
Zarząd ten z woli Sądów a wbrew zapisom art. 8 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie podlega praktycznie żadnej kontroli co przyczynia się niejednokrotnie do wielomilionowych nadużyć przez zarządy spółdzielni.
Dlaczego spółdzielcy spółdzielni mieszkaniowych wbrew art. 32 konstytucja są dyskryminowani przez władzę Sądowniczą Rzeczpospolitej która bardzo często działa z pogwałceniem art. 7 konstytucja tj. wbrew prawu i poza jego granicami, a w procesach miast być sądem bezstronnym jest jednocześnie stronniczym sędzią, interwentem ubocznym i adwokatem spółdzielni.??
Prawo do sądu wszędzie postrzegane jest jako jeden z głównych elementów państwa prawa w jego ujęciu materialnym zakładającym nie tylko istnienie i nienaruszalność podstawowych konstytucyjnych praw obywatelskich ale także możliwość faktycznej jego realizacji.
Zasada prawa do sądu wynika wprost z prawa wewnętrznego jak i zobowiązań międzynarodowych. W przypadku prawa krajowego głównym źródłem tej zasady jest art. konstytucja Rp. a w szczególności jej art. 45 i art. 77 ustęp 2. Natomiast jeśli chodzi o prawo międzynarodowe którego Polska na mocy art. 9 konstytucja zobowiązana jest przestrzegać, to zasadniczą podstawę stanowią tu art. 14 ustęp 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z 1966 ratyfikowanego w 1977 oraz art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i podstawowych wolności z 1950 ratyfikowanej 1992.
Oba te akty jako ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią nie tylko element porządku międzynarodowego ale i części polskiego systemu prawnego (art. 91 konstytucja).
Prawo do sądu gwarantuje art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej z 7.12.2000 r. jako analogiczny do postanowień art. 45 Konstytucji RP..
W państwie prawnym prawo do sądu nie może być rozumiane jedynie pod względem formalnym, jako ogólna dostępność drogi sądowej, lecz i w sensie materialnym, jako możliwość prawnie skutecznej ochrony praw przed organami wymiaru sprawiedliwości.
NIE MOŻNA MÓWIĆ O JAKIMKOLWIEK REALIZOWANIU PRAWA DO SĄDU W SYTUACJI PONAD TRZY LETNIEGO FEROWANIA W CAŁYM KRAJU SKRAJNIE SPRZECZNYCH ZE SOBĄ WYROKÓW SĄDOWYCH W IDENTYCZNYCH STANACH FAKTYCZNYCH I PRAWNYCH
W związku z powyższym powołując się na art. 1 ust 3 ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich wskazując na naruszenia praw zagwarantowanych w art. 45 i 32 konstytucji wnosimy :
O zbadanie czy wskutek działania lub zaniechania Sądów obowiązanych do przestrzegania i realizacji tych wolności i praw, nie nastąpiło naruszenie prawa, a także zasad współżycia i sprawiedliwości społecznej.
Mam nadzieję że Rzecznik Praw obywatelskich zgodnie z art. 8 ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich TYM RAZEM podejmie czynności przewidziane w ustawie bowiem zostały naruszone wolności i prawa człowieka i obywatela, w tym zasady równego traktowania
Ponadto wnosimy o bezzwłoczne wystąpienie Rzecznika Praw Obywatelskich z wnioskami do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały siedmiu sędziów mającej na celu wyjaśnienie przepisów prawnych art. 9 ustawy zmieniającej ustawę o spółdzielniach mieszkaniowych Dziennik Ustaw z 2007 r. Nr 125 poz. 873 których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie.
Podjęta uchwała w składzie 7 sędziów SN stanie się zasadą prawną wiążącą orzecznictwo wszystkich składów SN co spowoduje ujednolicenie orzecznictwa w tej sprawie
Uprawnienia o wystąpienie z wnioskiem o podjęcie takiej uchwały przez SN nadaje Rzecznikowi ustawa o Rzeczniku Praw obywatelskich art. 16 ust.2 punkt 4. Ustawowy zapis Rzecznik Praw Obywatelskich „może” nie oznacza bynajmniej że Rzecznik podejmuje działania jeśli zechce. Zwrot „Rzecznik może” oznacza jego kompetencje i uprawnienia przysługujące mu w wykonywania obowiązku jaki nakłada nań ustawa o RPO.
Wnosimy do Prokuratora Generalnego Rzeczpospolitej o podjęcie wszelkich działań do jakich zobowiązuje go art. 2 ustawy o prokuraturze między innymi o wystąpienie zgodnie z uprawnieniami wynikającymi z zapisów art.60 §2. ustawy o Sądzie Najwyższym z wnioskiem o rozstrzygnięcie przedstawionej powyżej kwestii przez ten sąd - w składzie siedmiu sędziów.
Wnosimy też podjęcie innych działań, bowiem liczne wyroki Sądów Okręgowych, Apelacyjnych oraz Sądu Najwyższego. skrajnie sprzeczne z prawem Rzeczpospolitej w drastyczny sposób naruszają porządek prawny w państwie w którym wbrew zapisom art. 87 konstytucja, jedynym źródłem prawa w tym kraju stają się wyroki nieusuwalnych i niezawisłych od konstytucji i ustaw Sądów. Jak podejrzewam jest to bezpośredni zamach na praworządne państwo Polskie które w wyniku takich działań przekształca się w państwo terroru i dyktatury władzy sądowniczej, państwa gdzie jak podejrzewam sprawiedliwość po prostu się kupuje.
Wnosimy o przyłączenie się do działań w obronie praworządności i prawa obywatela do sądu zarówno pana Prezydenta który winien czuwać nad przestrzeganiem zapisów konstytucji i pana Premiera na którego konstytucja nakłada obowiązek zapewnienia wykonywania ustaw w tym zapisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych
W ocenie 3 sędziów zawodowych sędziów Sądu Apelacyjnego z Warszawy syg. akt. I ACa 783/10 z dnia 31 stycznia 2011r termin od 31 lipca do 30 listopada
(4 miesiące) to termin zbyt krótki na wprowadzenie zmian statutu co uniemożliwiło dokonanie tych zmian.
W ocenie tego Sądu zaskarżenie art. 83 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych do TK to jednocześnie okoliczność w której spółdzielnia słusznie nie przestrzegała obowiązującego prawa. Co więcej okoliczność podjęcia uchwał w czasie oczekiwania na wyrok TK ( uznał on jednak za zgodne z konstytucja zaskarżone przepisy) powoduje że podjęte uchwały w okresie „niepewności” przez nieistniejący organ są ważne i obowiązują.
Jakże „przekonywująco” argumentował Sąd Apelacyjny w Rzeszowie
syg. akt. I ACa 85/11 z dnia 14 kwietnia 2011r cytuję z uzasadnienia wyroku strona 18
„Akceptacja wykładni odmiennej od przeprowadzonej przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 stycznia 2010r IV CSK 309/10 oznaczałaby że o tak istotnych sprawach jak zmiana statutu spółdzielni, decydowałoby walne zgromadzenie liczące jak w wielu dużych spółdzielniach –
kilka tysięcy członków, a więc organ niezdolny do rzeczowego i konstruktywnego obradowania(por.cyt. już wyżej glosę Małgorzaty Wrzołek –Romańczuk opubl. W Palestrze Nr 3/2010)”
Sąd ten zapomniał że zgodnie z ustawą prawo spółdzielcze od „zawsze” najwyższym organem spółdzielni jest WALNE ZGROMADZENIE ( art. 36) do którego wyłącznej kompetencji należy uchwalanie zmian statutów (art. 38 § 1 pkt 10..) Co więcej w świetle art. 83 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych Walne Zgromadzenie mimo wskazanych przez ten sąd ułomności jest władne zmieniać statut swojej spółdzielni nawet co miesiąc jeśli wykaże taka wolę.
Z poważaniem Andrzej Zaremba
oraz liczna rzesza spółdzielców z całej Polski